Aramam ve sormam, yanına gelmem
Maddi ve manevi bir şey beklemem
Gölge etme, başka ihsan istemem
Kimsenin kimseye gönül borcu yok!
Merak etmiyorum, koşuya gelmem
Seni yoruyorsa selam beklemem
Kendime yeterim, sorun istemem
Kimsenin kimseye gönül borcu yok!
İnancım güçlüdür, oyuna gelmem
Kültürler uyuşmaz, ilgi beklemem
İçtenlik yok ise dostluk istemem
Kimsenin kimseye gönül borcu yok!
Zaten dert küpüyüm, kedere gelmem
Duygu sömürüsü asla beklemem
Zamanım, enerjim yitsin istemem
Kimsenin kimseye gönül borcu yok!
Kısır döngü yüklü dünyana gelmem
Açık sözlüyümdür, çıkar beklemem
Kimseyle çuvala girmek istemem
Kimsenin kimseye gönül borcu yok!
Herkes yoluna, der, kumpasa gelmem
Saygı yeterlidir, sevgi beklemem
Haddimi aşmadım, aşmak istemem
Kimsenin kimseye gönül borcu yok!
08.01.2018
Kayıt Tarihi : 9.1.2018 05:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama...
"Kimsenin kimseye gönül borcu yok!" sözünüz!
Gönül borcu benim gibi çok olanları es geçiyor...
Çünkü kendimizin sandığımız nefeslerin bile sahibi bambaşka ve sebepleri de başkaları...
Ama okuduklarımın kesinlikle gönül borcu var ve de olmalı "şairine"...
Nicelerine inşaAllah...
Saygı ile...
İnsan işte zamanla her şeye doyuyor
Öyle bir hal oluyor ki bir çok şey fazla geliyor
Daha ziyade insanı yanılgılar bu hale getiriyor
Gölge etme yani dua da etme tokum be kardeşim
Yada ben öyle anladım
Düşündüren şiir için teşekkür
Saygılar
TÜM YORUMLAR (2)