Gönül Bendi Şiiri - Molla Mehmet Tamer 1

Dünyanın direğiyim sanma kendini,
Gün gelir defterini dürer gidersin.
Tacın da tahtın da tutamaz seni,
Has bedeni toprağa serer gidersin.
Gözün kara toprakla dolar gidersin.

Şu dünyaya bak da gör, bir an uzaktan,
İnan ki ibarettir taştan, topraktan,
Farkın yok, güz gelince düşen yapraktan,
Sen kendini boşuna yorar gidersin.
Gözün kara toprakla dolar gidersin.

Yık gönül bendini de sevgin çağlasın,
Cömertçe paylaş herkesle ki çoğalsın,
Bilesin; işte o zaman sen abadsın,
Yoksa mutluluk sırrını arar gidersin.
Gözün kara toprakla dolar gidersin.