Gönül Bana Yol Göründü

Aldırma gönül aldırma dağlara
Ömrümü böldüm günlere, yıllara
Aksada boz bulanık seller, sular
Çıktığım yollar gidiyor canlara

Çok görestim kavim, kardeş, dostları
Usanmadan yürüyorum yolları
Hiç ardıma bakmadan gidiyorum
Aşacağım şu dumanlı dağları

Nasıl anlatayım zor günlerimi
Yıkıntılarımı, gediklerimi
Bitmeyen upuzun yollarım var
Güldüremedim yaşlı gözlerimi

Benim bitmeyen feryadım, dertlerim
Bana geçit vermeyen engellerim
Yollar uzaktır, özlemim çok derin
Dostların yanıdır, en güzel yerim

Hayli yıllar oldu bekledim durdum
Kardeşi, bacıyı rüyamda gördüm
İçime yaşlarımı serpe, serpe
Kedere, derde, özleme büründüm

Gönül bak, gözlerimin feri söndü
Kâbuslarla rüyalarım bölündü
Can seven, yâr seven Çobanoğlu'yum
Et kemiğe dayandı! Yol göründü

Mehmet Çobanoğlu
15.03.2024
İstanbul