Gönül Bahçesi Şiiri - Münevver Erilmez

Bir ilkbahar sabahı
Girmiştin gönül bahçeme,
Leylâklar, sümbüller,
Güllerle bezeli.
Yaşadık yıllarca o bahçede
Ne yazlar ne baharlar,
Yazın bile fırtına olurdu
Bulut bulut bakan gözlerinde.
Ama hepsi saman aleviydi,
Aşkından başkası.
Gönül bahçemde açan
Ne revnaklı çiçekler vardı
Sen de bal yapan arılar misali
Derleyip dururdun her mevsim.
0 gönül bahçesindeki ezeli aşkı
Kış yoktur bahardan yazdan başka.
Gözlerin bulut bulut olsa da bazen
Bulutlardan boşalan,
Yaz yağmurundan sonra açan,
içimi ısıtan, sıcacık
Bir güneş gibisin.