Gönül Bahçesi Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Herkesin içinde gönül bahçesi
Sevgiyle açılır görülmez dıştan
Geçiyor ömürden gündüz gecesi
Ne haller götürür sorulmaz baştan

İncitme birinin , can eserini
Görürsen bir kusur ört üzerini
Allah yaratmıyor hiç benzerini
Farklıdır , olsa da kul aynı yaştan

Kimi siyah, beyaz almış rengini
Kimi, gönül, kimi dünya zengini
Esirgeme, sonsuz olan sevgini
Biz su dan topraktan, değiliz taştan

Dünyayı döndürür O bir Yaradan
Yağmurlar indirir bazen aradan
Mevsimler gönderir öyle sıradan
Bahar, yaz gelmiyor geçmeden kıştan

Zalim’e, boynunu eğme hayatta
Mazlum’a vurup da değme hayatta
Kendini çok üstün sayma hayatta
Allah birdir ama, büyüktür beşten

Sanma, hak kaybolur boşa atılır
Hak, Allah ismidir saklı tutulur
Küçük canlı bile hakka katılır
Hak, hesab’a çeker kovduğun kuştan