Hayat ağacının gölgesinde,muhabbet sallamayan.
Gecelerin ayazından,hep uykusuz öfkelerini sallar.
Gönül bahçelerinde,aşkın derdiyle çiçek açmayan.
Dallarda kuruyan yapraklarından,her mevsim ağlar.
Hasret rüzgarlarının gölgesine düşerken umutların.
Islanır gönül toprağına düşen,soğuk yağmurlarında.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta