Hayat ağacının gölgesinde,muhabbet sallamayan.
Gecelerin ayazından,hep uykusuz öfkelerini sallar.
Gönül bahçelerinde,aşkın derdiyle çiçek açmayan.
Dallarda kuruyan yapraklarından,her mevsim ağlar.
Hasret rüzgarlarının gölgesine düşerken umutların.
Islanır gönül toprağına düşen,soğuk yağmurlarında.
Zamanda serdiğin,yırtık kilim olur tozlu yaprakların.
Ayak izlerini bulursun elbet,gezdiğin çamurlarında.
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!