Gönül Bahçesi Şiiri - Meziyet Ak

Gül bahçesindeki gönlün telinde,
Dokundukça mızrap dostluğa çalar.
O güller sevgiyle açar içinde,
Umutlar gülerek,pınardan çağlar.

Bir tutam düşmanlık yok eder bizi,
Güzel duyguları,bil yeşertirsek,
Bahar yeli sarar yüreğimizi,
Dünya gerçeği bu bir görebilsek.

Sus dersek egonun hırçın sesine,
Bencilliklerimiz yok olabilse,
Gör dünya nasıl da gönlün gözüne,
Mutlulukla bakar,bilinebilse.

Gönül bahçesinde,güller rengarenk,
Her mevsim yenilik çağlar özünde.
Billur pınarlardan,umut içerek,
Mutluluk okunur gönül gözünde.