Gönül Bahçemizin Goncası

Bir nur indi insanlığa rebiüevvel ayında
Bir bahardı gelişini müjdeleyen
Hiç bitmedi gönüllerimizde bu bahar
Bu kainat her yıl doğumunu kutlarken
Alnı açık, başı dik durdu

Bir nur indi insanlığa rebiüevvel ayında
Aylar değişse de yıllar uçup gitse de
Biz o kutlu doğum günündeyiz
O bahardayız
Bu bahar hiç bitmedi
Bu sevda büyüdü
Hiç eksilmedi ey nebi!

Güzelliğinin verdiği ışık
Hep aydınlattı bizi
Biz hiç karanlıkta kalmadık ey sevgili!
Biz aşkı ve iyiliği senden öğrendik
o yüreğinin nuruyla
sevmeyi öğrendik
Olmasan da yanımızda
Hasretinden alev alev yansak ta
Sabır etmeyi de senden öğrendik sevgili!

Sabır ediyoruz
Ama bu özlem pelesenk olmuş dillerimize
İsmini bir an olsun anmasak
O atan kalbimizin titreyişi uyandırıyor bizi
Ve yeniden anıyoruz yüreklerimizde
O mübarek sözlerinle
Teselli oluyoruz

Ey evrenin tek solmaz gülü olan efendim!
Gönül bahçemizin tek goncası!
Gözlerinle gördüğümüz hayatta
Hasretinle tükenmek üzere olsak ta
Bekliyoruz kavuşmayı
Ey sevgili!