Gün batımı dönemi ömür günümde
Kahkahaları karartan çehrelerinde
Karanlıklar üstüme koşuyorken acele
Bir çiğ tanesi gibi düştün bahçeme...
Düşlerimi çalan arsız baykuşlar
Masum hayallerime musallat olmuşlar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta