Haykıramadıklarımı, anlatamadıklarımı, söyleyemediklerimi, sustuklarımı sana söylemeye geldim
Tabi sen yine bilmiyorsun nerden bileceksin ki..
Bugün yine yollarda yalnız yürüdüm, yalnız nefes aldım, yalnız yaşamaya çalıştım
Tabi her seferde başarısız oldum ama ne yapabilirim sen yoksun
Karanlığa kapınıp durdum yokluğunda
Merak etme kimsenin elini sıkmadım yalnızlığımın dışında.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta