Gönül Bahçem Şiiri - Hüseyin Korkudan

Haykıramadıklarımı, anlatamadıklarımı, söyleyemediklerimi, sustuklarımı sana söylemeye geldim
Tabi sen yine bilmiyorsun nerden bileceksin ki..
Bugün yine yollarda yalnız yürüdüm, yalnız nefes aldım, yalnız yaşamaya çalıştım
Tabi her seferde başarısız oldum ama ne yapabilirim sen yoksun

Karanlığa kapınıp durdum yokluğunda
Merak etme kimsenin elini sıkmadım yalnızlığımın dışında.
Yarına seninle uyanabilme sevinci ile uykuya dalıyorum
Ama oda ne seni görmeme ümidiyle çığlıklar atarak uyanıyorum.

Telefonun ışığı yanınca bi fırtına kopuyor kalbimin rıhtımında
Sonra bi sağanak başlıyor sen olmadığını anladığımda
Bu sağanak gittikçe şiddetleniyor dolu kar oluyor yokluğunda.
Sonra bana sorup durma neden ilkbahar gelmiyor diye sana.
Sen yokken gözyaşlarımla o kadar çok suladım ki kalbimi
Gönül bahçemde açan çiçekler artık suya değil sana hasret sevgili