Gönül bahçemde en güzel güller oldu hep benim.
Gözümden sakındım, dikenlerine ragmen sımsıkı sarıldım.
Hepsi bir biri ardına soldular,
oysa ben onları gözyaşlarımla yasatmaya calıştım.
Kırmadım, incitmedim, aldatmadım hepsine sadıktım.
solanları bile unutmadım. Anılarımda yasattım.
Gönül bahçem yaşanacak yerdi, ama yasatmak için sevgim yetmedi
Kayıt Tarihi : 12.2.2011 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!