Bir efkardır yaşar benim içimde
Dosta gül derilen gönül bahçemde
Sayısız çiçekler açtı sayende
Kıyamam, koparamam bir tanesini ben
Sevgiye aç susuz yaşatmam onları
Gönülden, ta içten bil bu kadarını
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.