Gönül bağında Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Sen Gidince

Sen gidince
Yıkılırım öylece,
Dağ başında kalmış
Solgun bir çiçek gibi.

Sancı girer içime,
Hüzün dolar yüreğime,
Bir yıldız daha
Kayar ömrümden
Bilinmeze.

Ve ben
Götürülürüm
Kaf Dağı’nın ötesine.

Ömrümüz
Hazan bağlarına döndü,
Ama hâlâ
Aşkın sarhoşuyuz.
Bitmeyen bir sızı
Hasretle doluyuz.

Kirpiğin kıpırdasa hissederim,
Aklından geçeni
Bilirim.

Tüm mevsimleri yaşarım seninle:
Coşku,
Yangın,
Hüzün,
Yalnızlık…

İçten içe
“Ah” çeken bir gönlüm var,
Hicrana takılmış bir bülbül gibi
Gül ve menekşe bağında.

Ve şimdi
Azadım belki,
Ama hâlâ
Seninle tutsak.

ADG-2011