Gönül bağında Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Sen gidince benden
Yıkılır kalırım öyle
Dag başı yalnızlığında kalmış
Solmak üzere olan bir çiçek misali
Sancı ile kramplar girer gönlüme
Hüzün dolar içime
Bir yıldız daha kayar ömrümden bilinmezlere,
…...
Beni
Götürür kaf dagından oteye..
Ömrümüz hazan bağlarına dönmüş
Halen aşk sarhoşuyuz
Bitmek tükenmek bilmeyen yoğun duygular
Hasret ve özlem dolu

Kipriğin oynasa his ederim nerdeyse
Aklında ne var bilirim

Tüm mevsimleri yaşıyorum seninle..
İçten içe ah çeken gönül,
Hicran ağlarına takılıp kalan bülbül
Gönül bağında,
Gül ve menekşelerle.
Azad şimdi..