Gönül Bağdat'ımın Bush'u

Bush olsa bu kadar zulmedemezdi
Taş olsa yerimde hazmedemezdi
Hiç kimse sen kadar, hazzedemezdi
Gönül Bağdat’ımın, Bush’u mu oldun?

Gönül Bağdat oldu, tanklar yürüdü
Bombalar atıldı, duman bürüdü
Bir zalim çıktı da, yerde sürüdü
Gönül Bağdat’ımın, Bush’u mu oldun?

Her taraftan zalimlerce sarıldı
Bin bir türlü silahlarla vuruldu
Gönül harcım kanlar ile karıldı
Gönül Bağdat’ımın, Bush’u mu oldun?

Bir gece ansızın rüyama girip
Geleceğe dair ümitler verip
İstediğin zaman yanıma gelip
Gönül Bağdat’ımın, Bush’u mu oldun?

Bombalar yağdırıp geceler boyu
Düz yola döndürüp, Basra da suyu
Yerle bir ederek, küçücük köyü
Gönül Bağdat’ımın, Bush’u mu oldun?

Zalimler toplanıp, birlik olarak
Birlikte ortak bir karar vererek
Mazlumun üstüne asker salarak
Gönül Bağdat’ımın, Bush’u mu oldun?

Gönül bir gün buna, isyan edecek
Kendine yeni bir, sevda seçecek
Bitecek bu zulüm, bir gün bitecek
Gönül Bağdat’ımın, Bush’u mu oldun