ey gönül babına düşen hazan,
heybede meczubi düşlerden hüzzam,
aşk mıdır ak döşünde kurulu mizan.
çiğ düşer güllere,
üşür nergisler, papatyalar sümbüller,
ve, yalın ayak sahra ayazında.
uçurum çiçekleri açar eylüle giden yolda,
menzili teşne araf olsa da,
vuslatı umuttur çatlayan topuklarda.
Kayıt Tarihi : 27.8.2021 11:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sabah saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/27/gonul-babi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!