Gönül Aynası Şiiri - Sadık Kocabaş

GÖNÜL AYNASI
Erenlerin dizine çöktüm
Bak dedi de bakamadım
Gözyaşımı içime döktüm
Ak dedi de akamadım

Bırak dedi kötü huyu
Anla nedir yaşam boyu
Yüreğine sevda suyu
Dök dedi de dökemedim

Uzak durma gel yakına
Gerçekleri tak takına
Gönül denen o akına
Çık dedi de çıkamadım

Karanlığı boğmak için
Yeniden bir doğmak için
Güneş olup doğmak için
Yak dedi de yakamadım

Kişioğlu özün gözler
Doğru yolu söyler sözler
İçindeki sönmüş közler
Çak dedi de çakamadım

Emeğini verme boşa
Düşme sakın türlü işe
Benliğini taştan taşa
Çal dedi de çalamadım

Kalemsiz Şair’im bende
Can emanet durur tende
Ulu bir kök bu bedende
Dik dedi de dikemedim