Gönül Aynam Şiiri - Sezai Örkmez

Gönül aynam bildim aklı, edebi
Acıyla dokudum, sabırla ördüm
Taşlandım meyveli ağaçlar gibi
Yılmadım, geceden şafağı gördüm

Sırrına ermeğe ömür yetmedi
Kendimce aklıma bin soru sordum
Vazgeçtim, sonradan bunca hikmeti
Kaderi kısmeti hep hayra yordum

Sevgiyle bakan göz kin nefret bilmez
Bu sırra ermeğe bir ömür yetmez
Tanrının hikmeti sual olunmaz
Kaderi kısmeti hep hayra yordum

Neydi dünya malına bu hırs bu telaş
Boşuna bu çaba,boşuna uğraş
Sakin ol ey fani, birazcık yavaş
Aşk ile yanmazsan deme ben kuldum