Sonbaharın hüznü vardı gönlümde,
Gönül, yapraklarını dökmüştü sayende,
Viran olmuştu hayal bahçem gitmenle,
Sonra bir gün, o çıkıverdi karşıma, her nereden geldiyse,
Buğulanmış bir camın teni üzerinde açılan bir pencere misali,
Aldı gönlümün buğusunu, gülümsemesiyle.
Sanki yıllardır tanıyordu onu gönlüm, öylece.
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Devamını Oku
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta