Gönül Aydınlığım Şiiri - Yorumlar

İbrahim Mıstanoğlu
16

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Sonbaharın hüznü vardı gönlümde,
Gönül, yapraklarını dökmüştü sayende,
Viran olmuştu hayal bahçem gitmenle,
Sonra bir gün, o çıkıverdi karşıma, her nereden geldiyse,
Buğulanmış bir camın teni üzerinde açılan bir pencere misali,
Aldı gönlümün buğusunu, gülümsemesiyle.
Sanki yıllardır tanıyordu onu gönlüm, öylece.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta