Bir gül yaprağında merhamet
Yıllarca çektiğim nafile zahmet
Elbet karanlığı boğacak rahmet
Gönül ateşe pervane kül olur sabret
İçimde fırtınalar koparan nefsim
Al beni buralardan, duyulmaz sesim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta