Bir gül yaprağında merhamet
Yıllarca çektiğim nafile zahmet
Elbet karanlığı boğacak rahmet
Gönül ateşe pervane kül olur sabret
İçimde fırtınalar koparan nefsim
Al beni buralardan, duyulmaz sesim
Gerçeği sevmeden bitmiyor derdim
Anne kucağında ilk seni sevdim
Ne için ağladın sen iki gözüm
Huzur-u mahşerde var mı ki yüzün
Ruhunu verdin ya nefsinde hüzün
Yolculuk var dünya üstünde göçün
Kayıt Tarihi : 23.1.2023 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!