Gönül aşkını anar Şiiri - Mehmet Macit

Aşkını canda arama, olma nefis kölesin.
Hak yoluna aşık ol, doğru yolun gidesin.
Aşkı doldur gönlüne, aşık olup ölesin.
Her yürek atışında, gönül aşkını anar.

Bir kez ipine sarıl, varsın çilesi olsun.
Bir kez el aç aşkına, ruhuna huzur dolsun.
Bir adım at yoluna, gönül yangını solsun.
Her gün batışında, gönül aşkını anar.

Aşkına kul olasın, kul olmak zor sanılır.
Kulluk sözlerle olmaz, aşkta öze bakılır.
Sevgiler gönüldedir, yüze yalan takılır.
Her dua edişinde, gönül aşkını anar.

Aşkına varmak zordur, yolunu bilmelisin.
Çile dolu yollarda, nefsini yenmelisin.
Hakka vardığın anda, günahsız gelmelisin.
Her namaz kıldığında, gönül aşkını anar.

Aşkı bulan yürekler, durmaz gözyaşı döker.
Anarken her anında, dile dualar çöker.
Fani Hak’kın yolunda, günahtan elin çeker.
Her secde edişinde, gönül aşkını anar.

Bakma dünya aşkına, cefası hep sanadır.
Huzuru malda arama, huzur Hak’tan yanadır.
Tanrı’ya yakın ol ki, yolun sonu onadır.
Her nefes alışında, gönül aşkını anar.

Aşkı beşerde sandın, gönlünü dara koydun.
Hataların çok fazla, günahkar bir kuldun.
Deli desinler Macit, hak yoluna koyuldun.
Her Allah deyişinde, gönül aşkını anar.

Mehmet Macit
08.08.2011