Gönül aşka doymuyor Şiiri - Ahmet Coşkun

Gönül aşka doymuyor

ne aşklar sardım sineme
gönül gel beni çiğneme
baksana şu boş heybeme
bu gönül aşka doymuyor

candan can sundum hepten
çok şey bağışladım hiçten
zaman benden mekan benden
bu gönül aşka doymuyor

kimi ciğerim dağlattı
kimi kapıyı kapattı
kimi saçımı ağarttı
bu gönül aşka doymuyor

ah gözler güzele mubah
hangi söz kulağa günah
ayaklar adıma tamah
bu gönül aşka doymuyor

yıllar okudum kemalım
aynada şekil şemalım
yok artık eski cemalim
bu gönül aşka doymuyor

hikmeti hudadan olsa
şu gönlün çiçeği solsa
bari sinde huzur bulsa
bu gönül aşka doymuyor

karaahmet ne un elek
ne sırtımda kaldı yelek
yok yok sana lafım felek
bu gönül aşka doymuyor