Gönül (Aşık Ne Sorarsın) Şiiri - Aşık Kerem

Aşık ne sorarsın benim halimi
Yardan ayrılalı nic'olur gönül
Leyla'sın aldırmış Mecnun'a döndüm
Giyince hırkayı tac olur gönül

Bir dem seyyah olur kılıç kuşanır
Bir dem türab olur yere döşenir
Bir dem Haktan korku çeker usanır
Bir dem padişahtan yüc'olur gönül

Bir dem gölde biter kargı kamıştır
Bir dem bahçelerde türlü yemiştir
Bir dem altın olur bir dem gümüştür
Bir dem paslanır da tuc olur gönül

Bir dem yayn yürür bir dem atlanır
Bir dem olur her cefaya katlanır
Bir dem şekerlenir bir dem tatlanır
Bir dem zehirlerden ac'olur gönül

Bir dem abdal olur girer şallara
Bir dem tellal olur düşer dillere
Bir dem yolcu olup gider yollara
Bir dem geçenlerden bac alır gönül

Kerem eder nihayete erilmez
Arap at yorulur gönül yorulmaz
Bir sıça saraydır sine varılmaz
Güzeli sarması güç olur gönül