Gönül Şiiri - Atilla Yiğit

Gönül arzuların bitmek bilmedi
Taşkın seller gibi akıp çağlıyor
Mızrap vurdu perdesini inletti
İstediği telden çalıp söylüyor

Yıllar boyu ahuzarı dinmedi
Vefasızlar kadir kıymet bilmedi
Dünyada bir vefa huzur görmedi
Talihi yok şansı boşa zorluyor

Halden bilmez laf anlamaz uslanmaz
Arsız gamsız utanma yok yaşlanmaz
Gerçekleri kabül etmez hoşlanmaz
Umudunu boş hayale bağlıyor

Ne çekerim gönül senin elinden
Yaradana sığınırım şerrinden
Ben bıktım usandım elin dilinden
Her bir sözü yüreğimi dağlıyor

Arzuları bitmez çok zordur işim
Döküldü kalmadı ağzımda dişim
Baharım tükendi çileli kışım
Sevdası gönülden dile gelmiyor

Yiğit'im gönüle geçmedi sözüm
İtibarım bitti kalmadı yüzüm
Deli taylar gibi şahlanır özüm
Dizgin tutmaz kemend atsam durmuyor

Atilla YİĞİT