Maziden bir dertli rüzgar esince,
Hasretin kokusu sarar Gölköy'ü.
Gönülde nağmeler, diller susunca,
Seherde yıldıza sorar Gölköy'ü.
Yeşilin içinde bir kutlu mekân,
Dereler cilveli, dağları duman,
İnsanı gurbete çıktığı zaman,
Kalbinin üstüne serer Gölköy'ü.
Selçuk'tan bu yana var olan şehir,
Nesilden nesile yar olan şehir,
Yâr'dan ayrı kalmak zor olan şehir,
Rüyalar kavlince yorar Gölköy'ü.
Burada gölgesi yoktur günlerin,
Yolları incedir, vadisi derin,
Leyla'yı özlemiş Mecnun'a sorun,
Nazlı Kaf Dağı'nda arar Gölköy'ü.
Kerem'in Aslı'ya ili misali,
Çiçekler doğanın dili misali,
Muhabbet bağının gülü misali,
Bir gelin eliyle derer Gölköy'ü.
Kayıt Tarihi : 4.3.2022 20:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!