yazmış yaradan alnımıza
kendimize alışmadan,kanmadan
ekmek kavgası neden!
ayrılık zoraki yollarımızda
benimsedik gönlümüz harap
krizdeyiz şimdi,bir şey gelmez elden
neymiş bu hasret ateşide eklendi istemeden
gönül hep yaralı Düden çağlayandan ileri
narkoz olmaz derdime seri!
her imkan varken dünyada
biçare kaldım uzak diyarda! yeğane
birinden ötekine tüm hazine neyime
içimde yanan hasret meşale
herkesi kahreden ayrılık
çekilmez gurbet elde
dostum gazap üzümleri
gönül penceremden giren
hasret,ayrılık perisi
düşürdü bizi baharımızdayken
uzak illere, hiç gülmeden
yalan,keder yüklü dünya
mevsimleri bekleyemez ermeyen yüreğimde
birleşelim Afrika sarmaşığı gibi
gönül alevler içinde
karasevda aleminde neler savurdu yüreğimi
ızdırap çekiyorum göz göre göre
hasret kamçısı hep sinemde
oldum ağlamaktan divane
alıştım onsuz serap görmeye
çölde değil her yerde!
ve haykırıyorum sevgilim H-M'ye
sen mühimsin sevgilim eksenimde!
derinden seviyorum seni derinde
yangınlar volkan oldu bu gönülde
ızdırabını çekiyorum kaderimde
görmesende gönül alevler içinde
Kayıt Tarihi : 2.5.2009 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!