Gönül (akıldan gönüle)

Eline değiyorum içim yanıyor.
Teline dokunuyorum özüm kanıyor.
Gören beni mecnun sanıyor.
Gönül, ben seni adam edemedim.

Dedim vazgeç bu kadından.
Mahşere kalsın alma tadından.
Birtürlü vazgeçmedin inadından.
Gönül, ben seni adam edemedim.

Nasıl sevdin ne halt yedinse.
Dinlemedin her ne dedimse.
İnat ettin istemedin başka kimse.
Gönül ben seni adam edemedim.

Dedim sana, git bir dosta yaslan.
Biraz akıllan, birazda uslan.
Nefisle bir olup kesildin aslan.
Gönül ben seni adam edemedim.

Bu arzun beni öldürecek, nolur anla.
yaraların kabuk bağlar belki zamanla.
Yoğurdun beni toprakla tozla dumanla.
Gönül ben seni adam edemedim.

Tel tel edip saçını okşadın.
Buse alıp tenini kokladın.
Yatıp dizlerindede bile sabahladın.
Gönül ben seni adam edemedim.

Hala feryadı figan ile ağlarsın.
Kahır olup sazın telinden çağlarsın.
Bu derde nasıl derman sağlarsın.
Gönül, ben seni adam edemedim.

Dilediğin gibi davran, sen kazandın.
Kucak açtı sana bal gözlü kadın.
Sana mutluluk, bana ateş oldu inadın.
Gönül, ben seni adam edemedim.

Rüya başka hayal bir başka.
Gerçek başka masal bir başka.
Asıl başka visal bir başka.
Gönül, ben seni adam edemedim.

Öpüyorum deyince sevdiğin kadın.
Tüm dünya senin oldu sandın.
Sevincinden tüm geceyi sabahladın.
Gönül ben seni adam edemedim.

Sesini duyunca değişti yüzün.
Ne keder kaldı sende, ne hüzün.
Beni bile görmez oldu gözün.
gönül, ben seni adam edemedim.

Yalvardım yandım kül oldum aha.
Çırpındıkça girdim günahtan günaha.
Tövbeler olsun sana uymam bir daha.
Gönül ben seni adam edemedim.
Gönül, ben seni adam edemdim.