Gönül ağlıyor dost.. Neden deme bana. Gönül yorulmuş dost. Niye diye sorma bana. Bak bahtım kara imiş. Acıların ne de çok imiş. Geçer dost deme bana, İnsanlarda ne vicdan kalmış. Sokaklarda ne selam veren kalmış. Hal hatır soran azalmış, Neden deme bana. Menfaat için vatan satılmış.. İki üç lokmaya insanlık atılmış. Doğruluk zenginlerden uzak kalmış. Neden deme dost bana.. Zengin ile zengin olmuş. Fakir ile fakir olmuş. Denkler dengini bulmuş. Neden deme bana dost. Kibirlilik zenginlikle doğmuş, Cömertlik fakirde olmuş.. insanlık zalimlere köle olmuş. Neden deme bana dost. İsa Ramazan’da doğmuş, Ağlayan gönlü konuşmuş, Büyük olan rabbine dönmüş. Neden deme bana dost..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta