Gönül Ağla Şiiri - Zeki Günay

Ömür gelip geçer boşa,
Yaş akıtır gönül taşa,
Bu da geldi garip başa,
Ağla gönül, gönül ağla.

Derdi dermana bağladım,
Yar için boşa ağladım.
Nefsimi dövüp yağladım,
Ağla gönül, gönül ağla.

İnsana inandım kandım,
Gaflet uykusuna daldım.
Ben herkesi güzel sandım,
Ağla gönül, gönül ağla.

Aramam insanda kusur,
Kıyamette ötecek sur.
Sevmektir en büyük unsur,
Ağla gönül, gönül ağla.

Çok sayıda insan gördüm,
Dost olanı kalpten övdüm.
Geç gördüm kötüyü kördüm,
Ağla gönül, gönül ağla.

Nasihat etmez ki fayda,
Kimi hayda kimi huyda.
Şu halimi gönül duyda,
Ağla gönül, gönül ağla.

Bir varmış bir yokmuş ile
İnsan kendi yapar çile.
Vurdu oku bile bile,
Ağla gönül, gönül ağla.

Dünya için vur öldür,
Ahireti görmez kördür.
Ölenleri yıka döndür,
Ağla gönül, gönül ağla.

Boşa geçer ömür hayat,
İnsan kalbi niye bayat.
Cennete girmek mi rahat,
Ağla gönül, gönül ağla.

Fani dünya sizin olsun,
Allah aşkı kalbe dolsun.
Zeki Rabbe kurban olsun,
Ağla gönül, gönül ağla.

ŞAİR YAZAR: ZEKİ GÜNAY
10.12.2018