Ben bir gönül ağacıyım,
Bülbül gelir konar bana.
Dertli dertli söyleşirler,
Hayat gelir tatlı cana.
Dalımda öter söyleşir,
Yarenlik eder eğleşir.
Benim ile dert paylaşır,
İçin döker yana yana.
O yârden haber getirir,
Benden de ona götürür.
Dert üstüne dert yetirir,
Konar gönül ağacına.
Benden uçtu, gülü seçti
Aşkın badesini içti.
Yazın geldi, kışın göçtü;
Döndü baba ocağına.
Dallarımı terk eyledi,
Şakıyıp gönül eğledi.
Güllere türkü söyledi,
Düştü gülün kucağına.
Gezdi dağları ovayı,
Sineme yaptı yuvayı.
Sardı Turanî Baba’yı,
Alışkındır sıcağına.
03 /06 / 2009
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 11.11.2009 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!