Gönül adresi burası

Yaktığın ateş kül oldu,
Bir adı varsa koy içine,
Çok bile dayandı sayende.
Bu sevgi külü mazi içinde,
Takvim yaprağı eski günde takılı yeni,
Bu kadar çaba,
Bu kadar değer,
Bu kadar emek,
Bu kadar eziyet.
Çokmuş belli ki!
Ne kolay sırtını dönmesi!
Ne hacet sende olmayan sevgiyse,
Senden ben kaç defa döndümse.
Ve kolaylıklar benim yüreğimde,
Sen sevmezsin zahmeti de.
Nasıl zahmet edip görmezsin?
Daha ne kadar ayrı yazılır bu kelime?
Gerçeklere gözün kapalı mı senin ne?
İki ayrı gönül defteri yine,
Takvim yaprağı eski günde takılı işte.
Bunu bu gece yazdım inan ki!
Bir yarımda, sevgin var,
Diğer yarımda ayrılığın zili çalar sessizce.
İki ayrı zaman içinde.
Biz öldürdük birbirimizi sebepsizce,
Belki de bu aşkın içinde.
İki ayrı terk edilmiş büyük gönül limanı var işte.
Şimdi ikisinin de kalpleri boş ve kırıkları ellerinde,
Eski takvim yaprağı gibi yine.
Terk edilmiş adresler, sende bende...
Beyaz zarflar bekler gönül kapısında yine,
Kapılarında sadece boş yürekler ağlar sebepsizce,
Elvedasız, vedasız mektuplar ellerimizde,
Açılmamış gönül adresi burası mühürleri gönüllerde saklı.
Takvim yaprağı eski günde takılı.
Mektuplar ağlar beyaz zarfın içinde saklı...