Bir adam tanırım; Adı
Kayıp kentin unutulmuş adamı
Yüzlerce adam içinden tanırım
Gönül kırmaz; O bir gönül adamı
Bakışlarında sır gizli hüzünle karışık
Yüreği alev, alev yanarda, tütmez dumanı
Göz bebekleri ağlar, gülümsetir sohbetiyle insanı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
