Bir adam tanırım; Adı
Kayıp kentin unutulmuş adamı
Yüzlerce adam içinden tanırım
Gönül kırmaz; O bir gönül adamı
Bakışlarında sır gizli hüzünle karışık
Yüreği alev, alev yanarda, tütmez dumanı
Göz bebekleri ağlar, gülümsetir sohbetiyle insanı
O bir başka, dedim ya; o bir gönül adamı
Karşıdan baktığında, ne köylü ne kentli duruşu
Duruşundan bellidir kalbinin ezik oluşu
Ömrü geçmiş, bitmemiş kaderin ona vuruşu
Yüreği kan ağlar ama gülümser; O bir gönül adamı
Sevdalarda kaybolmuş, yüreği yangın yeri
O ister ki sevgili kadir kıymet bilmeli
İhaneti bilmez sevda yürekte hissedilmeli
İhanete yer yok; O bir gönül adamı
Y.Tarihi 23-01-2002 Saat 10.45
Salih ÖZALAŞAN
Kayıt Tarihi : 8.3.2003 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!