Ben gönül adamıyım kara gözlü.
Hemde lale devrinden kalma.
Kimse anlamıyor.
Anlayamıyor.
Ama sen tanırsın belki.
Zamanla.
Ben gönül adamıyım kara gözlüm.
Yüküm ağır ama taşıyorum.
Bütün sevgiler yüreğimde.
Ağır, ezilmekli.
Ama yinede,
Taşıyorum.
Ben gönül adamıyım, kara gözlüm.
Aldırmam küssende, darılsanda
Ama bir köşe başında,
Ağlarken görürsen,
Durduramazsın,
Sarılsanda.
Ben gönül adamıyım kara gözlüm.
Geldiğim yol çok uzun.
Gideceğim yer üç adım.
Gün kaç kere doğmuşsa,
Ben o kadar,
Başadım.
Ben gönül adamıyım kara gözlüm.
Bu yürek metanetli, dayanır.
Kır kırabildiğin kadar.
Ama asla unutma,
Bir gün gözlerin biryerlerde,
Beni arar.
Ben gönül adamıyım kara gözlüm.
Tutmasanda salıma, dokunursun.
Gelmesenda, görmesende,
Bilmesende. Arkamdan,
Bir Fatiha,
Okutursun.
Kayıt Tarihi : 10.11.2008 16:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!