Maraş Depremi Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Maraş Depremi

Bir vatan sevdası ki, ne zaman akla düşer,
Gönül acı pişirir, ruhum dilimde gezer.
Gelecek umutlarım koşarken üçer, beşer
Talihsiz hayallerim derin elemde gezer.

Sabahın ışıkları dağları yalar iken,
Gözlere düşen uyku kirpiği sular iken,
Masumane duygular derine dalar iken,
Yüzyılın felaketi hangi alemde gezer?

Urfa, Antep, Adana Maraş ile sallandı
Malatya'dan Hatay'a kara haber yollandı
Adıyaman susmadı, hüzün içip dillendi
Diyarbakır sanmayın tam bir selamda gezer.

Ateşten nasibini almıştır Osmaniye
Yeryüzünde milyonlar duada her saniye
Merhamet yağmurları sığar mı bu sineye?
Ol ihsan melekleri sanki yolumda gezer.

Kimi dünyanın sonu, kimi kıyamet sanmış
Kimi dakika önce teheccüde uyanmış
Kimi tamamlanmamış secdelerine yanmış
Kimi kıyamdan düşmüş, dili Kelamda gezer.

Gökte uçuşan kuşlar bilmeden haber verir,
Hallerinden anlasam belki de tenim erir,
Kalbime ilham olsa kanım beynime yürür,
Kaderi taşıyan sır Sonsuz Kalemde gezer.

Nice ehli İmanlar duasına bürünmüş,
Şeytanı şerden uzak, temizlenmiş, arınmış,
Sonsuz alemi bekler; ha bu gün ha yarınmış,
Dünya gözüm görmedi, fakat dilimde gezer.

Küçük, masum bebekler bakışları dostane
Vicdani gözle bakan hemen olur mestane?
Daha önce bu vatan girmedi bu destana,
Durum çok zor dediler, kalbim elimde gezer.

Bir umut olmasaydı kalbim avutur muyum?
Düşüm, hayat sebebim; asla uyutur muyum?
Bir günde iki afet duysam unutur muyum?
Ne yana yolum düşse, vatan solumda gezer.

Mustafa Hoşoğlu
09.02.2023

Mestane: Sarhoş gibi, kendinden geçmişçesine