Nerede o eski aşklar, utana sıkıla yaşananlar
Mutluluğa doğru uzanan pembe sevdalar
Şimdi ise reklam bile yapıyorlar, aşık oldum diye
Vallahi madalya verecekler, sevdiğiyle evlenene
Ah Gönül abla, sen olsaydın tüm madalyaları alırdın
Neyse boş ver... Çünkü sen aşkını reklam yapmazdın
On altılık taze bıyık, on sekizlik delikanlı, otuzluk yeni evli
Hepsinin de aşkları sendin, Gönül Abla, besbelli
Laf atan olmazdı, biz sevemedik derlerdi içinden
Sen yürüdükçe aşk hikayelerin yürürdü peşinden
Taş gibiydin be taş, büken olmazdı bileğinden
Her baba yiğit geçemezdi pencerenin önünden
Ben on üçümdeyken nasıl aşık olunur derdim
Aşk, mangal gibi yürek istermiş, on sekizde öğrendim
Senin aşkların okul gibiydi gençlere
Selam bile vermezdin terbiyesizlere
Ah o yabancı, içimize düşürdü sızı
Alıverdi mahallemizden senin gibi kızı
Taşlayasımız geldi o gün gelin arabanızı
Yapamadık be Gönül abla, atamadık taşları
Senden öğrendik yaşanacak en güzel aşkları
(29,01,2003 23:55)
(Tavşanlı)
Kayıt Tarihi : 1.4.2005 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!