Gönül Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Gönül

Gönül gel git benden bana,
Sevgilerim olsun sana,
Aşkından kül olacaktır,
Ciğerparem yana yana.

Bu yüreğim neyleyecek?
Kelam bilmez söyleyecek,
İki gözü iki çeşme,
Hep aşkına ağlayacak.

Güzel huyu asaletten,
Taviz vermez adaletten,
Ahlakı var, tevazu var,
Boya sürmüş Risalet'ten.

Ela gözden ilham düştü,
Seller coştu, boyum aştı,
Bir gem vurup tutamadım,
Ne ettimse kalpten taştı.

Uzaklardan adın gelsin,
Kalpten kalbe yâdın gelsin,
Selamını eksik etme,
Baharlarla kokun gelsin.

Aşk; yücedir, ulaşılmaz,
Kızgın ateş, dolaşılmaz,
Fermanı kor, derman koymaz,
Yolu uzak, buluşulmaz.

Şu aşkı hep cepte gördüm,
Uçanları dipte gördüm,
Ateşinden ölmeyeni,
Tez zamanda ipte gördüm.

Aklın varsa yum gözünü,
Hesap eyle, tut sözünü,
Şaşarsın her bir haline,
Çok arasın sen özünü.

Hoşoğlu'yum, irfan bilmem
Bir gidersem daha gelmem
Gülünecek halim varken
El aleme bakıp gülmem.

Mustafa Hoşoğlu
17.12.2014