Türlü türlü dalda bir yuva verdim
Hiç yarananadım ben sana gönül
Senin için yere gönlümü serdim
Bir dönüp bakmadın sen bana gönül.
Eller diken verdi sana hoş geldi
Ben deste deste gül verdim boş geldi
Ağladım gözümde hergün yaş geldi
Sen hep çalım attın ona buna gönül.
Ezdin gururumu çiğnedin durdun
Peşinden süründüm yordun da yordun
Sol yanıma derin bir hançer vurdun
Acımadan kıydın bu cana gönül.
Bana kastın nedir ki söyle hele
Bir kerede dön bak geldin ne hale
Nefsine olmuşsun artık kul köle
Bile bile geldin bu güne gönül.
Fatma bıktı senin bencil huyundan
Can çıkar gecmezsin sen bu oyundan
İçmişsin bulanık akan suyundan
Sağırsın geçemem ben öne gönül.
Kayıt Tarihi : 8.9.2014 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Can çıkar gecmezsin sen bu oyundan
İçmişsin bulanık akan suyundan
Sağırsın geçenem ben öne gönül. son satırdaki (geçenem) geçemem olmalı galiba değil mi? Fatma Hanım ben yorum yazdığım şiiri mutlaka okurum ve hatarı direk söylerim. Size mesaj yazamadığımdan buraya yazıyorum kusura bakmayın Allah'a emanet olun
TÜM YORUMLAR (1)