Gönül Şiiri - Hikmet Nazlı

Bir zaman listenin en başındaydı
Sonra üstten düştü, alt oldu gönül.
Sadâkatsizlikten, vefâsızlıktan
Yıkıldı sürekli alt oldu gönül!

Bazen sevgiye aç bazen tok oldu
Bazen darmadağın bazen yok oldu.
Yeni baştan doğdu, temiz-pak oldu,
Çok defa saf kaldı, salt oldu gönül.

Hep çaba sarf etti, hep zahmet gördü
Zirveye tırmandı, rekâbet gördü.
Çok vizyonda kaldı, çok rağbet gördü,
Şimdi rafa kalktı, kült oldu gönül.

Bu gönül şarkıydı, güldü, idildi
Kadir bilenlere yüksek ödüldü.
Değer bilmezlere takdim edildi
Ellerde dolaşan şilt oldu gönül.

Ehildi, etkindi sanat yönünde
Yetkili “müdür”dü aşkın yanında
Emekli edildi ve en sonunda
Bir işe yaramaz halt oldu gönül! ..

29.06.1014