Gönül Şiiri - Resul Kara

Ben aslında zor adamım...
Kalbim şehrindir,
Yaşarsan görürsün,
İçindedir ab-ı hayat,
Kevser ırmakları ve cennet şarapları,
Akarsa gönlüne ölümsüz olursun.
Amacın olursa;
Girersin içeri,leyla derler,
Aracın olursa;
Tadın kaçar,züleyha derler.
Ne ararsan bulursun mutlaka ordadır
Cennette bir yuva,yasaktır ama elma;
Yersen Havva olursun.
Gönül sefa ile merve arasında ki mesafedir,
Koşarsan Hatice olursun
Gönül zulkarneynin bakır seddidir,
Aşarsan talan edersin,
Başarırsan kıyametim olursun.
Gönül Nil nehrininin kenarında bekler
Vurursun asanla,Musa olursun
Nemrutun ateşidir,düşersen ibrahim olursun.
Gönül hamanların nemrutların ve karunların
Asla içeri giremeyeceği bir yerdir,
İbrahim,isa,musa,muhammed vardır orada,
Girersen ab-ı hayattan içersin,muhabbet olur
Girmessen eğer müebbet olur,
Tüm şehir sana müsibet olur,
Savaşmak zorunda kalırız.
Ben aslında zor adamım,kalbim şehrindir,yaşarsan görürsün...