Gönül Şiiri - Osman Garip

Yüzünü görünce ben balbi var sandım
Onda kalp yokmuş tanıyınca anladım
Zalimin aşkın dada yine ben aldandım
Yine bir hayini melek sanmıştır gönül

Sevgiden anlamaz da aşkı bilmiyor
Suratı bir karış olmuş yüzü gülmüyor
Benden başkasıda onu hiç sevmiyor
Boş yere o zalimi de sevmiştir gönül

Mutluluk doludur da onun güzel gözleri
Gönlümü kırmıştır da onun zehir sözleri
Gurursuz arsızdır sadı herhalde bizleri
Bu sevdadan da dersini almıştır gönül

Yüregi taş gibide sevmesini bilmiyor
Severim derse yalan gönlü yanmıyor
Neden garip gönlüme seven gelmiyor
Son ihaneti de bundan bulmuştur gönül

9 / 8 / 2000