Gönül Şiiri - Ergin Türkmen

Gönül uslanmadin bu derdi beladan
Sigamazsin genis dünyada bir odaya
Ne alip verdin ela gözlü yar ile
Mecnun edip divane salarsin çöllere

Dinlemezsin sana nasihat edende
Gam kedersin şu ufacik bedende
Köle diye gurbet ele satanda
Şu garip halimi sorarsın ellere

Diyar diyar gezdirdin beni aşk ile
Ictim badeyi tastan ben meşk ile
Aşkın ile dara düştüm müşķ ile
Irfani meclisten girersin gönüllere