Gönül Şiiri - Ufuk Arslan Kaman

Kan ağlıyor içim inliyor sazım,
Yârsiz bu dünyayı neyleyim gönül,
Sanki kışa döndü baharım yazım,
Ben kime derdimi söyleyim gönül.

Yardan ayrı düştüm oldum biçare,
Var mıdır ki acep gönlüme çare,
Benden selam edin vefasız yare,
Bir mecnun misali böyleyim gönül.

Gurbet elde ömrüm ah ile geçer,
Canlar cananını yürekten seçer,
Bir Ufuk Arslan’ım kalmışım naçar,
Yardan ayrılalı öyleyim gönül.