Hep merak ederim acaba neden
Konanı uçurmuş vardığım gönül?
Seraba mı düştü taşıdığım ten
Boz bulanık olmuş girdiğim gönül.
Hendekler engeller sarmış dört yanı,
Canandan azâde, eylemiş canı,
Neden boş, niye hâli, kalmış hanı,
Yitik adresinde sorduğum gönül.
Takati yok, gitmiş bağrının şevketi,
Yaban olmuş, sönmüş bitmiş heybeti,
Oysa bir sevdadır gönlün serveti,
Bülbülü küstürmüş sardığım gönül.
Mecnunluk bu, Leyla olsun istiyor,
Serinde hülya hep kalsın istiyor,
Saçına başına kum dolsun istiyor,
Yoluna kendimi vurduğum gönül.
Kavuşmak sadece yol ile değil,
Tutunmak yalnızca el ile değil,
Meramım aslında dil ile değil,
Benden öte seni kardığım gönül.
Sen dediğin nedir, ben dediğin ne,
Piş dediğin nedir, yan dediğin ne,
Canan dediğin ne, can dediğin ne,
Hiçlıği vuslata, yorduğum gönül...
Kayıt Tarihi : 9.6.2024 05:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Piş dediğin nedir, yan dediğin ne,
Canan dediğin ne, can dediğin ne,
Hiçlıği vuslata, yorduğum gönül..
"Hiç"liği varlığa çarpan gönül, varlıkta hiçliğin yokluğunu var eder
En güzel sevda şiirlerinden Veysel hocam kalemine sağlık selamlar
"Mecnun" diye, habis cinlerin tasallutuna uğrayıp, aklını şuurunu kaybeden delilere denir.
Akil bir insan akıllıca hareket edip makul ve, fıtri ve meşru şeylere talip olur Veysel bey. Bu gibi illetlere müptela olmayı istemek yerine, makul, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetlere talip olsanız daha karlı çıkarsınız diyorum.
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (2)