Gönül Şiiri - Hasan Akkuş

Gönül ucuz bir sürtük gibi elden ele dolandı
Geride anıların hüzünlü acıları kaldı
Alışılmış senaryolar oynandı durdu
Hayat zamanla başa sardı
Yoruldum…

Sahte sevgilerin yapmacık tavırlarına aldandım
Her seni seviyorum diyeni seviyor sandım
Görünüşte namuslu gönlü orospu kişilere kandım
Ah ben ne kadar safmışım geçte olsa anladım

Kimlere sevdalandı bu deli gönül kimlere
Sevmeyi de öğrendi küçük yaşta, ihaneti de,
Gözyaşını da,
Ses çıkarmadan uzaktan uzak tan bakmayı da…

Hani şerefsizlerde vardı bu gönülde
Benim şerefsizlik yaptıklarımda
Her sevdam da ayrı bir yara aldım kalbimin derinliklerine
Oysa neler hayal etmiştim bin bir türlü ümitlerle

Şimdi kızma bana neden bunları anlatıyorsun diye
Sakın aklına gelmesin seni onlara benzettiğim
Sakın aklına gelmesin sevdamıza bir değer biçtiğim
Sakın kıskanma sen geçmişi
Geleceğim olman için tanrıya yalvarıyorken

Sana anlatıyorsam geçmişi bir şeyleri görmen içindir
Hani başım hep diktir daha boyun eğmedik namerde
Suratımdan da tebessüm eksik olmaz
Ve etrafımda hep kalabalıktır yalnızlık bana yakışmaz

Ne fırtınalar kopuyor gönlümde bir bilsen
Bu fırtınalardandır yeni bir aşka yelken açışım
Sen hasret kokulu yârim
Kolay değil artık bu yürek için sevmek
Buz kesmişti, taşlaşmıştı, yıpranmıştı
Daha 20lik velet iken

Gecemde salardım gözyaşımı
Hıçkırırdım ara sıra duyan olmazdı
Çünkü sevgilim ağlamak bana yakışmazdı
Bilinsin istemezdim yüzümün gülerken yüreğimin kan ağladığını

Bak bir bir kapanıyor yaralarım
Buzlaşmış kalbim çözülüyor
Hayatıma yeni bir anlam geldi
Ve artık ufacık şeyler bile beni mutlu ediyor

Bazısı için çok kolaydır ‘Seni seviyorum’ demek
Bana yakışmaz yalan yere ‘Seni seviyorum’ diyemem
Ben sana seni sevdiğimi söylerken
Kanım daha bir hızlı akıyor sanki
Sanki dünya bir farklı dönüyor
Sanki güneş ile ay bizi kıskanıyor
Ve kendimi herkesten şanslı hissediyorum
Ve şükrediyorum
Sana seni sevdiğimi söyleyebildiğim için