Gönül Şiiri - Âşık Hüseyin Sümmanioğlu

Böyle mi emretti gani yaradan,
sen kimin sözüne uyarsın,gönül,
ne zaman seçersen akı karadan,
o zaman pişmalık duyarsın gönül.

Boş yere çekersin vallah billahi,
iyi bilki şahit tuttun allahı,
başında dik duran nefsin külahı,
bir günde sahipsiz koyarsın gönül.

Boş dünyada türlü hile düzersin,
övünerek şişinerek gezersin,
yetimleri yoksulları ezersin,
bunu mu yiğitlik sayarsın,gönül

Gün gelir yüklersin hayat köçünü,
ah felek der alamassın öcünü,
tenhalarda işlediğin suçunu,
huzuru divanda diyersin gönül.

Aciz sümmanoğlu kusurun çoktur,
öyle bir divan ki torpili yoktur,
merhamet sahibi cenabi haktır,
yaradana boyun eğersin gönül...