Gönül Şiiri - Yasin Yüksel

baharlar geldi yine
yüce dagın boranına
akar gülün bendine
ah gönül deli gönül

uçsam baska diyara
kaçsam yitsem aşkına
açsam çiçek bahara
sararmı acep gönül

ayıplama ne olur
utanırım zor olur
yapamam kor olur
her şeyim anla gönül

olsaydı bana nigar
onlu düşler yadigar
umutlar kanat çırpar
yaralıyım be gönül

kâh masalım kâh gerçek
O dev ben küçük pürçek
Onlu hayeller gerçek
gözleri vatan gönül

dalar gözüm engine
kapıldım ahengine
kanarım gül rengine
elenen hisler gönül

düştü bir kez inada
hep yüklendim sanada
yandın yarımsın canda
bırakma çek be gönül

masal gerçegim sürer
hayalde ömrüm geçer
kavuşur olsam güzel
yanar hasretim gönül

bülbülüm sermest anım
aşk o bitmez destanım
dizer köze yıllarım
yardır belenen gönül

aşk fışkırır pınarım
yar hıçkırır yüregim
onunla azgın çığım
özde köpüksün gönül

her sözde utanmasam
bir çırpıda anlatsam
hep sürecek söylesem
çalsan veyselce gönül

Aşk desem ser olursun
dert desem sen olursun
yar desem can olursun
onsuz olmaz eyy gönül

göz ağulu dökmekte
çıktım meçhul sefere
aklı yok senin peşinde
gelmedi kaldın çölde
mahşeri bekle gönül...

ɣ -~~~~yasinyüksel-~~~~ɣ