Gönül Şiiri - Şerafettin Özbek

Bakarsınki bazen olmuş tunç gibi,
Bazen coşkun açan güle dönmüşsün.
Yakarsın ruhumu,bazen kor gibi,
Bazen söndürecek,sele dönmüşsün.

Bazen tunç gibisin kalkmaz yerinden,
Bazende bir tutam,tüye dönmüşsün.
İnsanları ayırırsın yurdundan,
Bazende buz tutmuş göle dönmüşsün.

Bazen yumuşarsın,sızarsın ruha,
Bazende taş kesilir gelmesin yola.
Hassas bir yüreği vermişsin kula,
Kırma izininide kula vermişsin.